Deze weblog beschrijft mijn ervaringen tijdens de wandeltochten die ik jaarlijks loop.
LET OP: Dit is slechts een tussenweblog. Omdat mijn huidige weblog tinykouters.blogse.nl uit de lucht gaat per 1-7-2017 ben ik een nieuwe aan het bouwen op tinykouters.blogspot.nl. Hier komen uiteindelijk ook alle artikelen die u nu hier leest.
Vandaag werd namens de stichting Jayden voor de laatste keer de Nightrun Goes georganiseerd. Helaas was me dit in de afgelopen jaren nooit opgevallen.
De stichting zamelt geld in voor kinderen met neuroblastoom kinderkanker en werk nauw samen met Villa Joep.
Elk jaar krijgen 25 tot 30 kinderen (vaak 0-2 jaar) deze vreselijke ziekte. In 2015 heeft het ook een jongetje (Pepijn) uit Roosendaal getroffen. Laten we hopen dat het met hem goed mag blijven gaan na zijn behandelingen.
Het bleek dat ik net op tijd (donderdag 17 oktober) had ingeschreven want vrijdag 18 oktober waren de 1.500 plaatsen (hardlopen en wandelen) reeds verdeeld.
Verkoop van diverse gadgets.
Ik reed rond half 6 weg om tijdig in Goes aanwezig te zijn. Rond half zeven kon ik me inschrijven.
Het bleek dat er ook een aantal (oud) collega's meeliepen of op andere wijze actief waren.
Rond 7 uur liep ik richting de Markt waar de start zou plaatsvinden.
Startboog
Eerst zouden de hardlopers starten in een 2 tal groepen, later gingen de wandelaars in groepen weg.
Ondertussen kreeg de stichting nog een check van €6.000,- overhandigd van BH1816, de hoofdsponsor van het evenement.
Om tien voor half acht was er een warming up.
En toen was het wachten op de start.
Klaar voor de start.
Overal was verlichting en we liepen door verschillende gebouwen.
Met als eerste de schouwburg.
Op het toneel waren foto's te zien van kinderen die met de ziekte neuroblastoom kinderkanker te maken hebben. Soms succesverhalen, maar helaas nog te vaak verdrietige verhalen.
Daarna liepen we veer verder door de verlichte straten.
Hoewel het tempo er soms uit lag, was het allemaal heel mooi om te zien.
En ook in het park was verlichting aangebracht.
Spookjes
Kerstman
In de gereformeerde kerk stonden ook weer een aantal foto's.
Er kon worden genoten van een koor.
Enthousiaste toeschouwers.
Het volgende gebouw was het stadskantoor, waar allerlei demonstraties en dans te zien waren.
Vervolgens liepen we door het magazijn ...
… en de winkel van de Jumbo Goes.
Waar ook een zanger aanwezig was.
Deze tijgers maakte ons niet bang.
Op straat stonden een aantal levende standbeelden.
En we werden door de rechterhand naar binnen gevraagd.
Hier werd regelmatig gedanst voor de hardlopers en wandelaars.
Dwars door de optiek dit keer niet om een bril uit te zoeken.
Daarna was boekhandel de Koperen Tuin aan de beurt.
Ook hier stonden weer foto's. Ook de foto van Koen Loonen, die op relatief oudere leeftijd neuroblastoom had. Helaas ook geen succesverhaal.
Volop muziek.
Op deze brug lagen verlichte bloemen.
Hebben ze de tijd of de klok?
In het gasthuis was er een band aan het spelen.
Daarna richting de bibliotheek van Goes.
Met wederom muziek ...
… een lezend meisje bij kaarsen ...
… een jongen op een opgeblazen eenhoorn ...
… en meisjes die keken wie er allemaal voorbij liep.
Het einde kwam in zicht. Maar niet voordat we weer 2 verhalen van kinderen kregen te zien.
Voordat we naar buiten moesten, werd meerdere wandelaars waaronder ik verzocht om nog een ronde te lopen door de horecagelegenheid. Maar daarna kon ik naar buiten.
Om me af te melden rond tien voor half tien bij de kerk waar we ook waren gestart.
Het was een hele mooie wandeling. Helaas voor de laatste keer. Met ook momenten die binnen kwamen toen er voorbij de foto's werd gewandeld. Je moet er al niet aan denken om zelf de diagnose kanker te krijgen, laat staan dat je als ouder, verzorger of overige familie te horen krijgt dat je kind, kleinkind, neef, nicht … kanker heeft.
Laten we hopen dat er steeds meer mogelijkheden komen om te genezen.
